08.40 h dinsdag ochtend, ik heb nog welgeteld 5 minuutjes om mijn oudste zoon zonder choco-mond veilig en wel aan de schoolpoort af te zetten. Ik sla mijn voordeur open. Het heeft gevroren. Dit is helemaal niet ingecalculeerd in mijn 'just-on-time'strak dagschema.
Zenuwachtig ga ik op zoek naar mijn vorst 'krabbertje'. Uiteraard is dit niet te vinden. Ik heb sterke vermoedens dat mijn jongens dit waarschijnlijk als knutsel (alias vecht) instrument ingepalmd hebben. Gelukkig heb ik af en toe creatieve ingevingen en vind ik nog een oude plop cd-hoesje. Blijkt dat ook dit zeer goed werkt om mijn ramen af te krabben en proper te krijgen. Mijn 3 jarige zoon denkt of beter gezegd 'krijst' er anders over. We zijn nog net op tijd aan de schoolpoort. Ik stap mijn wagen terug in en vertrek richting kantoor. Op de radio hoor ik verhalen over de verkeerschaos die er door het eerste vriesweer is ontstaan. De wegen zijn op bepaalde plaatsen glad en zout is er niet gestrooid. Dit is België!
De Nederlanders hebben daar de perfecte oplossing voor gevonden. In Amsterdam meten slimme sensoren in het wegdek wanneer er zout gestrooid moet worden. De sensoren laden zichzelf op met ongebruikte energie uit de gsm- en 4G-netwerken. De sensoren geven preventief door wanneer het gaat vriezen. Visuele inspecties zijn dan niet meer nodig . Er wordt alleen gestrooid daar waar het nodig is.
De sensoren worden in het bestaande wegdek aangebracht in een geboord gat. Om de sensor te beschermen, ontwikkelde BAM een speciaal kunsthars. Elke 15 minuten geeft de sensor de temperatuur door met een nauwkeurigheid van 0,25 graden Celcius.
Die informatie wordt gekoppeld aan weermodellen en wordt geanalyseerd. Het resultaat is een zeer nauwkeurige voorspelling wanneer er waar gestrooid moet worden. En dus ook waar niet.
Laten we ook in ons land onze infrastructuur slimmer maken. Het zou alleszins heel wat verkeerschaos maar vooral een hoop stress besparen.
bron:www.sprout.nl