dinsdag 28 februari 2017

BENOveren is het nieuwe toverwoord

Sinds kort is de Van Dale uitgebreid met het nieuwe werkwoord BENOveren.

BE·NO·ve·ren (BENOveerde, heeft geBENOveerd): 
BEter reNOveren dan gebruikelijk is.
De Vlaamse Overheid wil tegen 2050 elke woning even energiezuinig maken als de nieuwbouwwoningen van vandaag.Om dit te bereiken is het niet voldoende om de woningen gewoon te renoveren. 
Vandaar BENOveren: beter renoveren.

Een zeer knappe doelstelling waar ik zeker voorstander van ben. Maar is dit haalbaar? Zeker als je weet dat meer dan de helft van onze huizen dateren van voor 1970 en dus helemaal niet werden geïsoleerd.

Als je gaat Benoveren sta je aan het begin van een avontuur. Er komt heel wat werk bij kijken: architect, aannemer, productkeuze maar vooral het budget. Een duidelijk Benovatieplan is daarom geen overbodige luxe.



Of je nu bouwt, renoveert of benoveert, het kost geld, véél geld. 
Als je een handige harry bent, kan je uiteraard veel zelf doen maar let daarbij op dat heel wat premies enkel verkregen worden indien de werken worden uitgevoerd door een geregistreerde aannemer en/of bijgestaan worden door een architect.

Hoe dan ook, ondanks het kostenplaatje, ben ik van mening dat een gebenoveerde woning een meerwaarde geeft op vlak van energiebesparing en leefkwalilteit. 

Heb je plannen om te renoveren, overweeg dan zeker de mogelijkheid om te Benoveren en maak hierbij een stappenplan. 

Goede dingen kosten nu eenmaal tijd en geld, dus heb geduld, blijf benoveren.




Cohousing: HOT or NOT?

Cohousing is hot! In grote steden zoals Londen en Parijs wonen steeds meer mensen samen in een kleine woongemeenschap. Bij co-housing heb je elk een eigen huis of appartement, maar deel je ook een aantal gemeenschappelijke faciliteiten zoals een tuin, washok, bureau of speelruimte voor de kinderen. Weg met het klassieke huisje-tuintje-boompje principe. 

Het is nu niet dat we moeten gaan denken aan onze vroegere studentenkamers in een oud vochtig pand maar eerder aan een luxueus (her)ingericht groot huis waarbij iedereen ook een volledig zelfstandige woonruimte voor zichzelf heeft. De basis is eigenlijk sharing en caring. Voorzieningen delen en gezamenlijke activiteiten op basis van keuze. Een perfecte oplossing in deze tijd, zeker met de betonstop in het vooruitzicht. Hoewel? 

Co-housing is misschien wel HOT maar voor mezelf toch een NOT. Na een vermoeide werkdag kom ik thuis, trek de deur achter me toe en wil ik 's avonds (niet altijd uiteraard ;-)) liefst met rust gelaten worden. Heb ik die avond geen zin om mijn keuken spik en span te maken dan doe ik dat niet. Gewoon omdat ik het kan en mag. 

Dit is uiteraard in een woongemeenschap niet mogelijk...Je leeft natuurlijk met een diverse groep mensen. Dat brengt risico's met zich mee. Ruzies en meningsverschillen kunnen opduiken. Vandaar zijn bij Cohousing de huisregels en verdelingen van taken van groot belang. Heldere afspraken zijn een must om geen ergernissen bij mekaar op te wekken.
Ergernissen die ik nu al krijg in een zeer klein 'co-houseje' als ik voor de zoveelste keer het lege WC rolletje zie bengelen en een nieuwe, gebruikte rol ernaast staat. Ergernissen over mijn woonkamer die mijn kinderen geherdecoreerd hebben tot een kleurrijke binnenspeeltuin en dat dan nog eens met plezier doortrekken naar de keuken, slaapkamer eigenlijk in het hele huis. Neen, ik ben niet gemaakt om te co-housen. 
Maar ik ben ervan overtuigd dat cohousing voor heel wat mensen een ideale woonvorm is. Je leert immers veel nieuwe mensen kennen via de woongroep. Ook zijn er praktische voordelen. Je kunt op elkaars hulp rekenen indien nodig en de huishoudelijke taken verdelen. Je hebt altijd een baby-sit in de buurt. Ook grotere investeringen worden ineens haalbaar zoals de aanleg van je gedroomde zwemvijver. Bovendien zijn er heel wat zaken die je niet elke dag nodig hebt (barbecue, hoge drukreiniger, compresseur… ) die je gerust kunt delen met andere bewoners. Zo gaan je kosten een flink stuk omlaag.
Ik pas voor deze manier van samenwonen maar misschien is Co-housing wel wat voor jou?



woensdag 22 februari 2017

BATIBOUW

Het is weer zover...De jaarlijkse uitstap met mijn vader: Batibouw. 
De bouwbeurs van het jaar. Het plan is zoals steeds als volgt. We vertrekken rond 8.00 uur. Met veel geluk komen we om 9.30 aan op de parking om vervolgens een half uur gefrustreerd te zoeken naar een parkeerplaats. Eens geparkeerd, ruik ik de hotdogs en frietkramen hun uien en frieten al voorbakken. Niet echt bevorderlijk voor mijn maag zo in de ochtend maar straks kan ik de geur toch niet langer weerstaan om een frietje mee te pikken. 


Na 20 minuten stappen en wringen tussen het volk gaan we van start met ons strak programma. Het doel is om op een zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk van mijn fabrikanten/leveranciers/klanten te bezoeken. Zoals gewoonlijk wordt er met een hapje en een drankje gepraat over het afgelopen jaar en wordt er gesproken over de plannen van het aankomend jaar. 

Wat ik zo leuk vind aan Batibouw is dat ik over de jaren heen al heel wat mensen heb zien verplaatsen van de ene stand naar de andere. Op den duur spelen mijn vader en ik het spelletje: wie is het? Wie zou vorig jaar weggegaan zijn bij de ene firma om dit jaar weer op te duiken bij een andere firma. Soms komt dit zelfs wat ludiek over. Ach ja, dat is net zo het leuke aan de bouwsector. Je weet nooit waar je je aan kan verwachten.

Na ons traditioneel handjes schudden, glimlachen en typische grapjes gemaakt te hebben, is het tijd om een hapje te eten. De keuze is moeilijk: de hotdog, de hamburger of de frietjes... Ik ga voor Jeroen Meus zijn bacon-bearnaise hotdog. Heerlijk, alles erop en eraan...het smaakt me enorm ook al weet dat ik hier nog de hele dag plezier van zal hebben...niet bepaald licht verteerbaar. 


Vooraleer huiswaarts te keren nog even tussen het immense lawaai wat rondkijken. Wie zie ik daar tussen de menigte plots staan: onze vriend Donald Muylle. De Eddy Wally van de keukens. Ik vraag hem beleefd of ik samen met hem op de foto mag. Aarzelend kijkt hij me aan. Nadat ik hem verteld heb dat ik een Dovy keuken heb, leugentje om bestwil, laat hij het stilzwijgend toe. 


Batibouw zit er voor mij dit jaar weer op. Zoals steeds weet ik niet meer waar mijn auto geparkeerd staat en duw ik maar de hele tijd op mijn autosleutels in de hoop mijn pinkers aan en uit te zien springen.


Heb ik nieuwe, innoverende producten gezien die voor mij interessant kunnen zijn? Niet echt.
Ga ik volgend jaar terug? Uiteraard. 

Batibouw hoort gewoon bij de jaarlijkse must do beurzen. Het is trouwens de ideale beurs voor mensen die gaan bouwen/verbouwen. Hier vind je alles voor je woning/gebouw onder 1 dak. Dus voor de (ver)bouwers die op zoek zijn naar inspiratie of die het voelen kriebelen om hun bouwdromen waar te maken is Batibouw een echte aanrader. 


zaterdag 18 februari 2017

To Blog or not to Blog that’s the question?

Deze vraag houdt me al nachten wakker.
Waarom zou ik het doen? Enerzijds omdat het mij leuk lijkt maar ook omdat ik de bouwsector een boeiende wereld vind. Naast de vele fashion- en food blogs is het tijd voor wat anders…Een blog over het reilen en zeilen in de bouwwereld.  De ideale mix van verandering en inspiratie, een wereld met ups en downs. Ik heb geen bouwkundige opleiding gevolgd maar mijn 14 jaar ervaring in de bouwwereld heeft me toch iets bijgebracht.


Dat de bouwsector een mannenwereld is, is helaas nog altijd een feit.De vrouwelijke ondernemers in de bouwwereld zijn nog steeds ondervertegenwoordigd. Hoog tijd dus om het tij te keren. Toch wagen steeds meer en meer vrouwen de sprong in deze boeiende en groeiende wereld.  Architecten, ingenieurs, projectleiders, beleidsmakers, schilders, elektriciens…. meer en meer nemen ook vrouwen deze taken zonder problemen op hen. Sterker nog, Zaha Hadid, één van de bekendste architecten wereldwijd, is weliswaar een vrouw.

Zaha Hadid


Het zwaarste struikelblok is wellicht de mentaliteitsverandering die nodig is.
Vorige week nog zat ik op de bouwbeurs in Utrecht. Het logo van de beurs was al zeer uitnodigend…'voor mensen die het gaan maken.' 
Bedoelden ze niet: voor mannen die het gaan maken…


De meeste vrouwen die ik daar gezien heb, stonden perfect geschminkt aan de ingang de badges in te scannen of drankjes in te schenken op de stands.
Deze dames waren zeker succesvol in hun opdracht en zorgden ook voor een ‘aantrekkelijke’ en ‘luchtige’ sfeer binnen de donkere muren.   

De vrouwen die technische uitleg of advies gaven, waren op 1 hand te tellen.
Als vrouw in de bouw word je in eerste instantie vaak niet “au sérieux” genomen. Een vrouwelijke bedrijfsleider die technische instructies geeft aan haar mannelijke arbeiders-collega’s wordt nog steeds als ongeloofwaardig beschouwd.

Dus dames, laat je niet afschrikken door het ruwere taalgebruik in de bouwsector. 
Het wordt hoog tijd dat ook wij leren fluiten als een knappe man voorbij wandelt.
Yes, We Can do it!