dinsdag 27 juni 2017

Mama gaan we naar de duikers?

'mama gaan we naar de duikers'
Een vraag die me wekelijks gesteld wordt door mijn 2,5 jarig zoontje. De duikers bevinden zich in het prachtig duikcomplex TODI op de mijnsite van beringen. 
Elke week opnieuw geeft me deze plaats een gevoel van vakantie. Het water, véééél water, 6.200.000 liter om precies te zijn, de kleurrijke vissen, de luchtbellen maar vooral het gevoel van rust dat ik er vind hebben me beslist om terug op zoek te gaan naar mijn ooit eens behaalde PADI diploma en zelf in het 10 meter diepe water te zwemmen tussen 1500 vissen. Hello Nemo, I'm on my way!

Op nog geen 10 minuutjes rijden, kom ik terecht op de grootste industriële erfgoedsite in vlaanderen. Een fantastische plaats waar het industriele hart van de mijn bewaard werd. 
In 2009 werd er een masterplan opgesteld om de voormalige mijnsite te herbestemmen. Het project, genoemd Be-Mine, is volgens mij een groot succes en terecht winnaar van de MIPIM - award. 
Cultuur, sport, winkelen, wonen en werken komen allemaal aan bod op de 32 hectare mijnterrein. Het mooie aan dit hele project is dat ze er zeer goed in geslaagd zijn om de verschillende projecten te integreren binnen het authentieke karakter van de mijn.
Een perfect voorbeeld hiervan is het klimcentrum Alpamayo. Aangekomen aan een hoog gebouw wil ik me omdraaien met het vermoeden dat ik hier niet op het juiste adres zit. Plots zie ik boven mij een wegwijzer die me de trap opstuurt. Ik voel me net in een film. Ik bevind me in een voormalige elektriciteiscentrale van de mijn.



Klimmend de trap op krijg ik doorheen glaswanden een beeld van de compressoren- en turbinehal. 
Vol verbazing stop ik plots voor een oude metalen deur. Aarzelend doe ik ze open en stap ik het cafetaria binnen. 
Waaw, wat is het hier knap gemaakt. Het eerste wat me opvalt zijn de bedieningstafels en indrukwekkende wandkasten met meet en schakelapparatuur. Ik drink mijn koffie in de voormalige stuurkamer van de centrale terwijl ik door de plexiwanden mensen omhoog zie klauteren.

Stad beringen mag terecht trots zijn op dit pareltje. De historische mijn krijgt een eigentijds maar vooral respectvol en waardig karakter.
Een schoolvoorbeeld dat (ver)bouwen en het behouden van het beschermd erfgoed hand in hand kunnen gaan.



dinsdag 20 juni 2017

Mode Bouwust

Waarom zou je als vrouw mannelijke werkkleding dragen, als het ook anders kan? Het is niet omdat een vrouw een ‘mannenberoep’ uitoefent dat ze zich daarom ook als een man moet gaan kleden.



Vrouwen in de bouw zijn niet zozeer voorstander om het verschil met hun mannelijke collega’s  door middel van hun kleding te benadrukken. Maar komaan…een iets of wat vrouwelijk geklede ‘bouwvrouw’ maakt de werkdag voor iedereen een stuk vrolijker. 



Bij de vervrouwelijking van de werkkledij dient er volgens mij rekening gehouden te worden met twee essentiële punten.



Ten eerste: de kleding moet goed passen en voldoende bewegingsvrijheid geven tijdens het werk. Ik zou dus zeker geen louboutins aanraden op de werf. Hoewel? Waterdichte laarzen met rode zool en stalen neus...mmmm 'Why not'!

Ten Tweede en niet onbelangrijk: de kleding heeft een aantrekkelijke look en een goede pasvorm. Bovendien mag het voor mij net dat tikkeltje meer zijn dan een ‘baggy pants’ met t-shirt. 












Op vlak van kleur, snit en uitvoering zijn er toch heel wat mogelijkheden. 
Je hoeft als vrouw in de bouw niet meer de werkkleding in de kleinste mannenmaat aan te trekken. Van schoenen met stalen tip tot signalisatiekledij en helmen, elk kledingstuk heeft een vrouwelijke touch. 

Een bouwklusje in je eigen huis of tuin? Wij klussen in stijl. Hoog tijd dus om je garderobe uit te breiden met Mode Be(ou)wuste stukken. 



bron: Engelbert - Strauss