Het bouwverlof is begonnen. De sfeer is uitgelaten en iedereen is ontspannen. Even geen bouwavonturen voor mij deze weken. Op het programma de komende dagen staat het thema 'OPRUIMEN'. Ontspullen, consuminderen of minimaliseren – kortom: de 'gelukkiger met minder' - filosofie!
Spullen-Obesitas, dat is mijn probleem. Gelukkiger worden met minder. Een mooi idee, maar toch ook een beetje beangstigend. Geen makkelijke opgave voor mij. Waarom kunnen we zo moeilijk afstand doen van onze spullen?
Er is geen wetenschappelijke formule die zegt hoeveel spullen je nodig hebt om gelukkig te zijn. Mensen houden emotionele zaken vaak bij uit een gevoel van veiligheid: ik heb ze nog, dus heb ik ook mijn herinneringen nog. Maar wees gerust, die herinneringen zitten gebeiteld in je hoofd. Daar heb je geen honderden foto’s voor nodig.
Spullen-Obesitas, dat is mijn probleem. Gelukkiger worden met minder. Een mooi idee, maar toch ook een beetje beangstigend. Geen makkelijke opgave voor mij. Waarom kunnen we zo moeilijk afstand doen van onze spullen?
Er is geen wetenschappelijke formule die zegt hoeveel spullen je nodig hebt om gelukkig te zijn. Mensen houden emotionele zaken vaak bij uit een gevoel van veiligheid: ik heb ze nog, dus heb ik ook mijn herinneringen nog. Maar wees gerust, die herinneringen zitten gebeiteld in je hoofd. Daar heb je geen honderden foto’s voor nodig.
Maar te veel spullen geeft stress volgens de Britse journalist en trendwatcher James Wallman. Hij noemt het stuffocation of spullenverstikking.
Goed, neem dat ik overtuigd ben. Hoe pak ik het dan aan? Ontspullen bij mij is een werk van lange adem. Spullen die ik in jaren heb opgebouwd, ruim ik niet in één dag op.
Mijn kleding- & schoenenkast tot op vandaag is één van de grootste opruim obstakels in het huis. Sorteren op kleur en soort is de boodschap. Mijn opruim-motto: Alles wat ik in het afgelopen jaar niet meer gebruikte of droeg en waarvan ik het bestaan eventueel totaal vergeten was, schenk ik maar beter weg.
Trouwens dat principe geldt ook voor het speelgoed van mijn kinderen: wegschenken en -gooien is het begin van alle opruimwijsheid.
Resultaat: Na 11 grote vuilniszakken en meermaals de vraag of ik zwanger ben (No Way) is mijn geest rustiger, heb ik positieve energie en vooral mijn huis properder. (voor zolang dat het duurt)
Ons overlevingsinstinct maakt het dus moeilijk om spullen weg te doen maar soms is opruimen gewoon een kwestie van doen. De BouwGriet is klaar om er in 2018 in te vliegen: opgeruimd staat netjes!
Trouwens dat principe geldt ook voor het speelgoed van mijn kinderen: wegschenken en -gooien is het begin van alle opruimwijsheid.
Resultaat: Na 11 grote vuilniszakken en meermaals de vraag of ik zwanger ben (No Way) is mijn geest rustiger, heb ik positieve energie en vooral mijn huis properder. (voor zolang dat het duurt)
Ons overlevingsinstinct maakt het dus moeilijk om spullen weg te doen maar soms is opruimen gewoon een kwestie van doen. De BouwGriet is klaar om er in 2018 in te vliegen: opgeruimd staat netjes!
Bron: Libelle 43/2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten